เดือนอ้าย-Please

  เสียงลมพัดเบาๆในคืนที่ฟ้าสลัว มีเพียงเเสงจากดวงจันทร์กลมโต ที่ทอดผ่านหน้าต่างบานใหญ่ของห้องนอนสีขาว หญิงสาวตัวเล็กที่ตอนนี้เเก้มเเดงระเรื่อกำลังคุยโทรศัพท์กับใครบางคนอยู่

" เธอก็หลับตาสิ " เสียงทุ้มหนาจากปลายสายเอยกระซิบบอก ทำเอาคนที่นั่งฟังถึงกับขนลุกซู่

" เดียวก่อน!! จะทำอะไร! รุนเเรงไหม " เธอร้องทัก กับการกระทำที่คนปลายกำลังคิดที่จะทำตอนเจอเธอในครั้งถัดไป

" รุนเเรงนิดหน่อยได้ไหมล่ะ ? " เขากระซิบอีกครั้ง

' รุนเเรงที่ว่านี่คือยังไง เเล้วที่บอกให้หลับตาล่ะ นี่คือยังไง อะไรของเขาเนี่ย คิดดีไม่ได้เลย เเค่คิดก็ทำเอาฉันรู้สึกร้อนวูบวาบอย่างบอกไม่ถูก '

" หื้ม อะไรของนาย นายจะทำอะไรฉัน "

" หึ เดียวก็รู้ "

" อย่านะ ก็บอกเเล้วใช่ไหมว่าฉันบอบบาง "

" ก็อยากรู้ ว่าบางจริงไหม หึ " คราวนี้เขาหึในลำคอ ทำเอาฉันเลั่กลั่กไปหมด ทั้งน้ำเสียงเอย เเละคำพูดสองเเงมสองงามของเขา ร้าย!!!!!